12 December 1978 werd de dag waarop alles veranderde voor de liefhebbers van het Nederlandse knalvuurwerk. Na geluidstesten en onderzoek door TNO (Smoorenburg) blijkt het vuurwerk eigenlijk veels te hard te knallen en roept daarom op tot een verbod op deze oorverdovende rotjes.
Daarop werd er in 1980 nieuwe wetgeving ingevoerd en dat betekende dat rotjes niet meer boven een bepaalde geluidsnorm mochten knallen, wat eigenlijk inhield dat alleen de kleinere rotjes zoals piraatjes, shising crackers, kanonslagen en donderslagen overbleven en de wat heftigere knallers met stoere namen zoals de ‘atoombom’ en ‘pantservuist’ van het toneel verdwenen. Er is zelfs een overgangsperiode geweest, waarbij de grote knallers nog wel geproduceerd werden, maar waarbij de hulsen van de knallers werden ingesneden om zodoende de druk te verminderen en de knal te beperken. Je kan je voorstellen dat de jeugd zich in die periode aardig bekocht moet hebben gevoeld 😉
Om een indicatie te geven van hoe hard het knalvuurwerk wel niet knalde tot aan 1980 heb ik even volgend plaatje geleend van kanonslagen.com
De waarnemingen werden gemeten op oorhoogte en 2 meter afstand van het geplaatste vuurwerk af.
1. Weco, Brigant (Deutscher Kracher) – Strijker – 158 dB
2. China import (Tiger-head/Horsebrand) – Double Voice (dubbelslag) – 142,9 dB
3. China import (Tiger-head/Horsebrand) – Type pantservuist – 155,7 dB
4. China import (Tiger-head/Horsebrand) – Type Atoombom – 158,1 dB
5. Moog-Nico (Duitsland) – Type Kanonslag kubus – 158,9 dB
Advies > verbod
Na het onderzoek werd er een voorlopig advies aan de overheid gegeven: Verbied knallend vuurwerk, dat op 2 meter afstand en een 1,5 meter verticaal gelegen meer dan 150dB aan geluid produceert.
Wat uitgebreidere informatie over dit rapport vind je op de pagina van kanonslagen.com: http://www.kanonslagen.com/
Ook Oudennieuwarchief vermeldt dit gegeven in het stukje over de magische jaren ’70: https://www.oudennieuwarchief.nl/